hossein

عکس

شبی باسوز دل گفتم قلم را

قلم بنویس اشکهای دلم را

گفتا برو دیوانه عشق

ندارم طاقت این کوه غم را

عکس

g

هر از گاهی که گزارشی راجع به زندگی گروهی از محرومان کشورم میخوانم   به خود میایم و شاهد فوران مجدد زخمهایی میشوم که به دروغ التیام یافته بودند . می بینم که غبار روزمرگی چه آسان چشمم را به روی واقعیتها می بندد تا  به جمع خفتگان بپیوندم  ...   و اینبار با خواندن دو گزارش     یکی از زندگی کارگران کوره های آجرپزی قرچک ورامین و   دیگری از  زندگی مرز نشینان جنوب شرقی کشور  که نمونه هایی بودند از اوضاع اسفباری که بر بسیاری از هموطنانم می گذرد...خواندم و دیدم که چگونه آنها در جهنم دنیایی فقر و تبعیض میسوزند . دیدم که استعدادهای ناب این سرزمین چگونه در آن شرایط به جای شکوفا شدن  در نونهالی می پژمرند  و تباه می شوند . دیدم که مرگ بر اینگونه زیستن شرف دارد . دیدم که نمیتوانم همدردشان باشم . دردشان فراتر از حدی است که برای ما  قابل درک باشد . دنیای آنها برای ما قابل درک نیست . تا  دردشان را با گوشت و پوستمان حس نکنیم  نخواهیم توانست به عمق فاجعه پی ببریم و نخواهیم فهمید که قربانی فقر شدن یعنی چه .   وقتی همنوعم ، هموطنم  اینگونه قربانی میشود چه کاری میتواند مهمتر از کمک به آنها باشد ؟  اگر هم کمکی نتوانم کرد باید این درد را بر سر کسانی فریاد زنم که میتوانند و باید کاری کنند  . شما ای تریبونداران !  ای مسولان !  آنها قربانی میشوند به چه چیز مشغولید ؟ چرا با اینهمه طرح و برنامه و اینهمه افزایش درآمدهای نفتی باید شاهد چنین زندگی هایی باشیم ؟چرا باید شاهد گسترش فقر و عمیقتر شدن شکاف طبقاتی باشیم ؟   آنها قربانی میشوند   چرا فریاد نمیزنید که ایهاالناس خون شهیدان پایمال شد ؟ نکند خون شهیدان فقط در مواردی که لازم بدانید پایمال میشود ؟

هرجا می بینید نعمتی بسیار انباشته شده   بدانید که در کنار آن حقی از بین رفته است  هیچ فقیری گرسنه نمیماند مگر آنکه ثروتمندی  ازحق او بهره مند شده باشد .علی ع

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

hossein
عکس
عکس